Kocam bana evde bütün gün ne yaptığımı soruyor. Ne yapılır ki evde. Temizlik günlük rutin iştir zaten. Hele bir de 8 aylık bebeğin varsa 1 saatlik işini 3 saatte yaparsın. Elinin kimyasal maddelerini yıkayana kadar kendini paralar mesela kızın. Sonra gidersin yanına. İlgi istiyordur. Ee o da haklı oynarsınız biraz sarılırsınız. Sonra hazır oyuna dalmışken kaldığınız yerden devam edersiniz.

Bir de yemek var. Soğanı kavururken başlar ağlama sesleri. Kapatırsınız ocağın altını. Kucağınıza alırsınız. Aç olmadığı halde sadece kucağınızda kalmak için yakanız çekilir. Oturursunuz 1 saat kızınızın keyfinin bitmesini beklersiniz. Ohh tamam bu da bitti diyerek kalan yemeğinizi tamamlarsınız. Bazen ocakta yemek varken uykusu gelir ayağınızda sallarken yemeğin altı tutar. Kokuyu fark edip koşarsınız mutfağa. Uykusu dağılır mesela siz yemek sevdasına düşünce. Sonra sil baştan uyutma çabalarınız 2 saati geçer.

Uyudu dersiniz kahve mi içsem acaba… Dolabı açarsınız fincan almaya ‘’o da ne?’’ bulaşık makinesi dolu. Hadi boşaltırsınız. ‘’Dur çamaşırları da atayım makineye’’ onlar yerleşecek bekleyen kurumuş çamaşırlardır. Onları da katlarsınız. Ütü de azmış yapayım da birikmesin dersiniz mesela.

Ohh o da tamam şimdi keyif zamanı. Alırsınız fincanı elinize… Bir yudum içmeden uyanır 🙁  Ağlamak mı delirmeyin sakın. Hıçkıra hıçkıra ağlamak gelir o an içinizden. Alırsınız onu kucağınıza. Nasılda masumdur. Aslında her şeyden habersiz sadece uykusu bitmiştir. Kıyamaz sarılır bağrınıza basarsınız. Oyunlar oynarsınız sonra çocuğunuzla kahve içmek yerine. Bir de bakarsınız kocanızın geliş zamanı gelmiş çatmış. Ee tatlı istemişti kocanız. Nasıl yani koca gün tatlı yapacak zaman bulamamış mıydınız? Anlar mı ki şimdi sizi o 🙂 🙂 🙂