Özledim o Pazar banyolarını. Çocukluk zamanlarımı… annemin sobayı yakıp da odayı ısıttığı Pazar banyo günlerini. Banyodan çıkınca sobanın üzerine saçımı taradığım zamanları. Saçımın sobanın üzerine damladığı andaki çıkan çıtırtıları… Tırnaklarımız kesilirdi. Beyaz mendiller önlüklerin cebine ütülenip konulurdu. Annemizin işlediği, kolaladığı yakalar da alırdı yerini. Sabah hava soğuk olacak diye sobanın yanına konulurdu. Ayakkabılar da sobanın arkasında ki yerini aldı mı her şey tamam. Haydi sobanın yanına yapılsın yataklar. Geri gelmeyecek olan o günler. Nasıl da güzeldiler öyle değil mi… Var mı bunu yaşamayanınız? Böyle çocuklardık iste biz. Şimdi kızıma bırakabileceğim en büyük maneviyat… Pazar banyoları olsun istiyorum. Her ne kadar doğalgazlı, saç kurutmalı da olsa evler. Anlatacağım birkaç sene sonra bunları ona.
Son Yorumlar