Evladım

Evladım ❤❤❤
Seni ilk tanıdığımda fasulye tanesi dediler adını..
Sonraki gördüğümde portakaldın..
Sonraki günleri saymadım zaten..
Kucağıma verdiklerinde çoktan nefesim olmuştun;
Küçücük bir melektin, kanatsız..
Pınarı bile yoktu gözlerinin henüz..
Cennet kokulumdun benim..
Uyuyamadım o gece korkudan..
Ya başını döndüremezse,
Ya nefes alamazsa diye..
Aslında bir gece öncede seni beklemekten uyumamıştım ben..
Uyku neydi ki zaten senin bana bahşedilmenin yanında!!
O kadar çok şeyin anlamı oluvermiştin ki birden..
Yumuk ellerinle, cennet kokulu minicik bedeninle
Yüreğimin ortasına yerleşmiştin bile sen..
O kadar hazırmış ki yerin..
Geldiğin gibi girdin içeri..
Şimdilerde herkes büyüdüğünü söylüyor..
Evet itiraf etmeliyim ki büyüdün,
üstelik pınarı da var artık gözlerinin..
Melek değil bayağı bayağı da prensesin hani ..
Ama hani O cennet kokun varya,
Hani o; seni kucağıma ilk verdiklerinde kokladığım,
Hani o; anında ruhuma saran,
Hani o; yokken burnumda tüten, yanımdayken hayat veren,
Hani o; buram buram evlat kokan,
Hani beni ana yapan..
Hani O cennet kokun varya,
İşte O hiç değişmiyor..
Ne zaman sarılsam sana,
Ne zaman sarılsam kokunu içime çeke çeke;
Sütüm gelecek diye korkuyorum…