Hamilelik Güncesi 14. Hafta

Bebeğim artık bir şeftali kadar… Bu şimdi avucumun içine sığabilir demek mi oluyor. Vay bee… içimdeki canın her kıpırtısı bana o kadar huzur veriyor ki bu anlatılamaz bir duygu.
Kuzumun artık yüz kasları çalışmaya başlamış. O artık gülebiliyor ya da hoşlanmadığı bir şey olduğunda suratını ekşitebiliyor. Ağzını da açıp kapabiliyor ve artık kuzum emme hareketlerine da başladı. Yemek borusu, soluk borusu, gırtlak ve ses telleri de doğum anındaki ağlama sesine hazırlarmış.
Artık gözler yüzün üst kısmındaki doğru yerlerine geçmiş, kulaklar da boyundan kafanın yan taraflarına gitmişler. Çene bir süredir tamamlanmış durumdadır ve damak artık önden arkaya birleşip kapanıyormuş. Gittikçe her şey yoluna girmeye başlamış. Çok şükür Allah’ıma.
Ben ise her yemek yediğim de hazımsızlık sıkıntılarına başladım. Buna en iyi çözümü soda içerek buldum. Yürümem gerektiğini de söyledi doktorum ama bu bana o kadar zor geliyor ki anlatamam. Devamlı bir yatma uyuma isteği daha baskın bir şekilde vücudumda.