Yaşasınnnn… Kuzumun saçları oluşmaya başladı. Kızım olursa onlara tokalar takacağız. Oğlum olursa da amerikan kesimine hazırız demektir. Lanugo adı verilen son derece ince, yumuşak tüyler de bebeğinizin tüm vücudunda görünmeye başlamış. Bu yumuşacık tüyler bebeğimin hassas cildini amniyotik sıvıya karşı korur ve genellikle doğumdan hemen önce veya sonra kaybolurlarmış.

Bebeğim artık bir şeftali kadar… Bu şimdi avucumun içine sığabilir demek mi oluyor. Vay bee… içimdeki canın her kıpırtısı bana o kadar huzur veriyor ki bu anlatılamaz bir duygu.
Kuzumun artık yüz kasları çalışmaya başlamış. O artık gülebiliyor ya da hoşlanmadığı bir şey olduğunda suratını ekşitebiliyor. Ağzını da açıp kapabiliyor ve artık kuzum emme hareketlerine da başladı. Yemek borusu, soluk borusu, gırtlak ve ses telleri de doğum anındaki ağlama sesine hazırlarmış.
Artık gözler yüzün üst kısmındaki doğru yerlerine geçmiş, kulaklar da boyundan kafanın yan taraflarına gitmişler. Çene bir süredir tamamlanmış durumdadır ve damak artık önden arkaya birleşip kapanıyormuş. Gittikçe her şey yoluna girmeye başlamış. Çok şükür Allah’ıma.
Ben ise her yemek yediğim de hazımsızlık sıkıntılarına başladım. Buna en iyi çözümü soda içerek buldum. Yürümem gerektiğini de söyledi doktorum ama bu bana o kadar zor geliyor ki anlatamam. Devamlı bir yatma uyuma isteği daha baskın bir şekilde vücudumda.

Bebeğim artık bir erik kadar büyümüş. Oooo gittikçe kocaman oluyoruz biz. Hamilelikte bebeğin ilk kıpırtısını da 13. Haftada hissettim. Önce anlayamadım gaz sandım ama sonradan fark ettim ki içimdeki canlı kıpırdıyormuş. Aslında bu bir haftadır falan vardı ama ben sanırım acemilikten yeni fark ettim.

Artık bebeğimin tüm kritik vücut yapıları oluştuğundan organları daha  çok çalışmaktaymış. Karaciğer öd salgılar, pankreas insülin üretir ve böbrekler de atıkları (amniyotik sıvıya) taşımak için idrar oluşturmaya başlamış. Kısmen göbek bağı içinde bulunan bebeğimin bağırsakları, artık yeterli alan oluştuğu için batın bölgesine geçmişler.

Telefonumda ki programımdan bir bilgi;

Bebeğinizin kafası tüm boyunun yarısı kadardır, ama önümüzdeki haftalarda vücudu ona yetişecektir. Gelişen organlar da artık çalışmaya başlamıştır. Karaciğer öd salgılar, pankreas insülin üretir ve böbrekler de idrar oluşturur. Bunlara ek olarak ses telleri de gelişmeye başlamıştır ve bebeğiniz, doğumdan sonra iletişim kurmaya hazırlanmaktadır.

• Çocuğumuzun teknoloji kullanım süresine sınır koymalıyız. 2 yaşın altındaki çocukların teknolojik aletlerle tanışmasına olabildiğince izin vermemeliyiz. İlköğretime kadar olan dönemde yaklaşık 30 dakika, ilköğretim döneminde yaklaşık 45 dakika, ergenlik çağında ise teknoloji kullanımını yaklaşık 2 saat ile sınırlamalıyız.
• Arta kalan zamanlarda çocuğumuza eşlik etmeli, olabildiğince birlikte vakit geçirmeliyiz (oyun oynamak, hem ebeveynin hem de çocuğun keyif aldığı bir etkinlik yapmak gibi).
• Çocuğumuza zengin uyarıcılarla dolu bir çevre sağlamalıyız. Kültür, sanat ve spor ile tanışabileceği fırsatlar sunmalıyız. Bu sayede televizyon, bilgisayar ve telefon tek uğraşı olmamış olur. Çocuğumuzun hayatında sosyalleşebileceği alanları arttırdıkça teknoloji kullanım isteği azalacaktır.
• Çocuğumuzun kullandığı teknolojik aletleri ortak alanlarda bulundurmalıyız, çocuk odası gibi denetim sağlayamayacağımız özel alanlarda değil.
• Çocuğumuzla konuşmalı, o konuşmak istemese dahi konuşmak için hazır ve istekli olduğumuzu ona göstermeliyiz. Öğrenmek istediği, merak ettiği konuları (romantik ilişkiler, arkadaşlık ilişkileri, cinsellik vb.) bizimle konuşabileceğini hissederse, yanlış yollardan bilgi edinme arzusunun önüne geçebiliriz.
• Çocuğumuzun uygunsuz siteler ulaşımını engellemek adına neler yapabileceğimizi araştırmalıyız. Bu konuda var olan filtreleme seçeneklerini uygulamaya koyabiliriz.
• Çocuk için en büyük örneğin ebeveynleri olduğunu unutmamalıyız. Kısaca, biz günümüzün ne kadarını teknoloji kullanarak geçiriyoruz?