Evet anneliğin o bitmek bilmyen kendi isteklerinden biri daha. Daha masal doğmadan aldım emziklerini. Çocuk bunu ister mi emer mi demedim bile. Ee ben istiyorum ya o da emecek emindim kendimden, emdirecektim onu.

Çevremdekiler hastaneye götür, topuk kanı alınınca ağlarken hemen tuttur, öyle alışır dedi. Tabi o eksiksiz hazırlanan doğum çantasına emziğimizi de koyduk.

Doğumdan sonra ilk geceden başlayarak hemen verdik çocuğun ağzına. Nasıl da emiyordu görmeniz lazım. Hemen de alışmıştı. Ebeler görünce de bir güzel fırçamızı yedik. Daha gelişmekte olan çene yapısına zararlıymış. Şuan verilmezmiş. En az bir 40 günlük olması gerekiyormuş. İyi de 40 günlükten sonra tutmazdı ki…

Eve geldik. Tabi masala emzik tutturma gayretleri devam etti. Ama artık almadı çocuk. Ee o da haklı oyun oynuyorduk çocukta resmen. 40 gün geçti yok. 2 ayı doldurduk zar zor almaya başladı. Tabi bu arada denemediğimiz numara, denemediğimiz marka kalmadı. Evde 20 çeşit emzik oluştu. Sonun da tercihimiz bundan yana oldu.

Her şey güzeldi. Masal emzikle ayakta uyuyor yerine yatırana kadar emiyor. Uykuya dalınca ağzından kendi atıyor sonra da emziği aramıyordu. Emziksiz uyumaz ama yorulana kadar da emmezdi. Her şey istediğim gibiydi… taaa kiii diş çıkarmaya başlayana kadar. Emzikle dişlerini kaşımaya alıştı. Derken emziğin bağımlısı oldu. Gece ağzından düşünce uyanıyor. Alana kadar inatlaşıyor ağlıyor, bu arada da uykusu dağılıyordu. Doktorumuz da ‘’artık bırakmaya başlasanız iyi olacak’’ dedi. Bebeklerde emzik nasıl bıraktırılır diye düşünmeye başladım.

Hemen aklıma anneanne fikirlerinden geldi. Evdeki eski emziklerden birinin ucunu çatalla deldim. Emziği bırakmalıydık ama tedbirli de davranmalıydım. Bunu yemezse kendi emziğini yedekte tutmam gerekiyordu. Gece gece bir de aynısından aramamalıydım. Önce kendi emziğiyle uyutuyordum Masal’ı atınca delik olanı veriyordum. Böyle böyle derken kendi emziğini bıraktık bir kıyıya. Delik olanı da emmekte emmekte güçlük çekiyordu. Derkennn mutlu son. 3 gece de emziksiz uyumaya alıştık.